Η Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψή της βίας κατά των γυναικών, μας υπενθυμίζει την παγκόσμια διάσταση αυτού του προβλήματος και αποτελεί μία ευκαιρία προκειμένου να υπάρξει προβληματισμός σε σχέση με τα δεδομένα που αφορούν την δική μας κοινωνία.
Η επιλογή της ημερομηνίας της 25ης Νοεμβρίου δεν είναι τυχαία, έχει καθιερωθεί από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της δολοφονίας των τριών αδερφών Mirabal, το 1960, πολιτικών ακτιβιστριών που αντιστάθηκαν στο καθεστώς του δικτάτορα Trujillo στη Δομινικανική Δημοκρατία.
Η βία κατά των γυναικών δεν έχει μόνο ένα πρόσωπο. Υπάρχουν πολλές – εμφανείς ή αφανείς – μορφές κακοποίησης (σωματική, σεξουαλική, λεκτική/ ψυχολογική, οικονομική κ.α.) και διάφορα είδη βίας (συντροφική/συζυγική και ενδοοικογενειακή, σεξουαλική παρενόχληση, trafficking κ.ά.), που πλήττουν κατά κύριο λόγο τις γυναίκες.
Ενώ στην Κύπρο έχουν γίνει βήματα βελτίωσης, παρατηρούμε ότι είναι πολλά εκείνα που πρέπει ακόμα να γίνουν. Ειδικά τώρα σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε με την πανδημία και τον περιορισμό στη διακίνηση, οι αρμόδιες αρχές πρέπει να θέσουν το ζήτημα ως προτεραιότητα.
Σύμφωνα με στοιχεία που έχει δώσει ο ΣΠΑΒΟ στη δημοσιότητα, από την αρχή της πανδημίας του κορωνοϊού στην Κύπρο είχαμε ραγδαία αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας αλλά και της βίας κατά των γυναικών.
Το πρόβλημα έχει όνομα, συμβαίνει και οφείλουμε να το κοιτάξουμε στα μάτια. Να το αντιμετωπίσουμε με στόχο να το καταπολεμήσουμε. Θα πρέπει η κάθε μία και ο κάθε ένας από εμάς να βοηθήσει στον αγώνα για την εξάλειψη του φαινομένου, μπαίνοντας ως ασπίδα προστασίας μπροστά σε θέματα βίας.
Με επιστολή προς τον Γενικό Εισαγγελέα έχω απευθύνει έκκληση για προώθηση του νομοσχεδίου για την παρενοχλητική παρακολούθηση. Το εν λόγω νομοσχέδιο έχει μείνει στα συρτάρια εδώ και κάποια χρόνια ενώ θα έπρεπε να είχε προωθηθεί από την πρώτη στιγμή καθώς θα βοηθούσε σε σημαντικό βαθμό στην αντιμετώπιση των θεμάτων ενδοοικογενειακής βίας και των γυναικοκτονιών. Αναμένουμε την θετική ανταπόκριση του Γενικού Εισαγγελέα και περιμένουμε ότι η πολιτεία θα σταθεί δίπλα στα θύματα – όχι μόνο με λόγια, αλλά και πρακτικά. Ακόμα, έχω απευθύνει έκκληση προς τους Υπουργούς Εργασίας και Δικαιοσύνης, με επιστολή ημερομηνίας 7/4/20, για να δοθούν οδηγίες προς την Αστυνομία ώστε να είναι ακόμα πιο προσεκτική αυτή την περίοδο και να εφαρμόζει αυστηρά όλα τα πρωτόκολλα για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Αναμφίβολα, θα πρέπει να υπάρξει πολύ καλός συντονισμός με την Αστυνομία Κύπρου και το Γραφείο Ευημερίας για το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα. Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να τηρείται διαχρονικά με μεγάλη ευλάβεια. Κανένα θύμα δεν πρέπει να αισθάνεται μόνο του!