Είναι γεγονός ότι υπάρχει αυξημένη δυσαρέσκεια από την πολιτική ηγεσία του τόπου και αυτό αποδεικνύεται μέσα από τις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιούνται ενόψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών. Μεγαλύτερη απογοήτευση παρατηρείται μεταξύ των νέων, που δηλώνουν ότι απαξιούν να ασχοληθούν με τα πολιτικά δρώμενα. Αυτό είναι αποτέλεσμα μιας διαχρονικά διεφθαρμένης πολιτικής κουλτούρας, που προωθεί την αναξιοκρατία, το ρουσφέτι και το «βόλεμα».
Το «κακό» ξεκίνησε με την απαξίωση της ίδιας της πολιτικής προς τους νέους, εφόσον δεν τους δόθηκε αντιπροσωπευτικός χώρος στα κέντρα λήψεως αποφάσεων. Η ιστορική μας κουλτούρα ως επί το πλείστον παρουσιάζει ηγέτες γερασμένους και κουρασμένους και μάλιστα του «κουμπαριλικιού».
Το Κίνημα Οικολόγων δίνει χώρο στους νέους και αυτό φαίνεται έμπρακτα από το γεγονός ότι έχουμε την νεαρότερη δημοτική σύμβουλο αλλά και από την πρόταση που έχουμε καταθέσει για τη δυνατότητα εκλογής των νέων στη Βουλή των Αντιπροσώπων από τα 21 τους. Ακόμα, στις 13 Μαΐου του 2010 η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε ομόφωνα την τροποποίηση τριών νομοθεσιών που αφορούν τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης μετά από εισήγηση των Οικολόγων. Χάρη στην απόφαση αυτή από τις τοπικές εκλογές του 2011 οι νέοι από τα 21 χρόνια θα δικαιούνται να θέτουν υποψηφιότητα για δημοτικοί ή κοινοτικοί σύμβουλοι.
Οι νέοι ονειρεύονται και οραματίζονται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και να βρουν μια εργασία που να ανταποκρίνεται στις γνώσεις και τις ικανότητες τους. Ωστόσο βρίσκονται αντιμέτωποι με την ευνοιοκρατία που επικρατεί στην κυπριακή αγορά εργασίας κάτι το οποίο τους οδηγεί αυτόματα στην απογοήτευση.
Η απαξίωση όμως δεν είναι καλός σύμβουλος για την επίλυση του προβλήματος. Έτσι μάλιστα μπορεί να βολεύονται και κάποιοι καταχραστές της εξουσίας και να επαναπαύονται στις ακριβοπληρωμένες καρέκλες τους. Η φωνή των νέων πρέπει να ακουστεί μέσα από την ψήφο τους, έτσι ώστε αυτοί που δεν αξίζουν τη θέση που τους εμπιστεύτηκε ο λαός να φεύγουν και να αντικαθίστανται από ανθρώπους που δουλεύουν σκληρά και νοιάζονται πραγματικά για τον τόπο αυτό. Η απαξίωση και η αδιαφορία διαιωνίζει την ίδια θλιβερή κατάσταση χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Η ψυχολογία της μάζας που εκφράζεται μέσα από κοινωνικά δίκτυα, ιστοσελίδες και καφετέριες διαμορφώνει την άποψη ότι η αδιαφορία για τις εκλογές θα δώσει τα κατάλληλα μηνύματα προς τους πολιτικούς και θα τους σπρώξει στην αλλαγή στάσης. Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι άλλη και οι ψήφοι αποχής συντείνουν στην ενδυνάμωση του διπολισμού και την συνέχιση του ρουσφετιού και της ευνοιοκρατίας.
Εδώ μιλάμε για το μέλλον μας. Η αποχή δεν είναι επιλογή. Η αποχή στηρίζει αυτούς που μας απογοήτευσαν, αυτούς που μας κούρασαν, αυτούς που μας κορόιδεψαν με λόγια ψεύτικα. Απευθυνόμαστε στον πολίτη που ζει στην ανεργία, στον νέο που έχει μπουχτίσει και έχει βαρεθεί τη ψευτιά και την αναξιοκρατία και του λέμε «Άστους όλους, έλα με τους Οικολόγους!»
Αλεξία Σακαδάκη